Aan het eind van de twintigste eeuw werd duidelijk dat de hogesnelheidstreinen een specifieke infrastructuur vergden, met even grote investeringen in de sporen als in de stations. Langs de hogesnelheidslijn tussenBrussel en Keulen (HSL 2 tussen Leuven en Luik en HSL 3 tussen Luik en Keulen) is Luik een belangrijk hsl-station.
Het oude station voldeed niet meer: de perrons waren te smal en gebogen en de gehele stationsomgeving had een armoedige uitstraling. Verder ontbrak het station aan elke vorm van luxe en was het ronduit krap voor de passagiersstromen. Bovendien beperkten de vele spoorwissels de aankomst- en vertreksnelheid. De komst van de hsl-treinen is aangegrepen om het station naar de huidige standaards op te waarderen en de stopplaats circa 100 m te verplaatsen. Voor een lange tgv-trein is het ongunstig om in een bocht te stoppen om reizigers te laten uitstappen. Een tgv-stopplaats is bij voorkeur gelegen aan een 'recht' perron.
Na een internationale wedstrijd werd het project van de bekende architect Santiago Calatrava gekozen. Calatrava's ontwerpen zijn spraakmakend en bovendien heeft hij zich meermalen bewezen met het ontwerpen van stations. Zo ontwierp hij eerder al hetStadelhofen-station te Zürich, het station van Luzern, het tgv-station van Lyon-Saint-Exupéry, het intermodaal station Oriente in Lissabon en het nieuwe PATH-station in New York.
Het nieuwe station is gemaakt van staal, glas en wit beton, en beschikt over een monumentale overkapping van 200 m lang en 35 m hoog. De feestelijke opening van het station plaats op vrijdag 18 september 2009.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten